2012 ณ พารากอน

สิบโมง ขึ้นรถเมล์ ปอ.113 มุ่งหน้าไปพารากอน จริงๆ ไปสยาม แล้วก็เดินมาพารากอน คือขี้เกียจรอรถนาน สายอะไรมาก็ขึ้นไปก่อนละวะ

ถึงโรงหนังก็ได้รอบ 12.25 น. โรง 13 เข้าไปในโรงประมาณ 12.30 น. มีคนทั้งโรง 10 คน เยี่ยมเลย

ฉายจริง 12.50 น. หนังตัวอย่างน่าดูหลายเรื่องนะ เช่นเรื่องปาย สาวๆ น่ารักจังเรยยย ฮิฮิ

2012_posterหนังยาว 2 ชั่วโมง 30 นาที โดยรวมก็สนุกดี ดูแล้ววังเวงหัวใจ ก็เล่นตายกันหมดโลกแบบนี้

แต่บทยังแหม่งๆ ชอบกล ตัวละครตอนท้ายเรื่อง ตัวไหนไม่มีที่ลง ก็ตายไปซะ ท่าน ปธน.สหรัฐ เล่นโดย แดนนี่ โกลเว่อร์ ท่านก็ดูเพี้ยนๆ ชอบกล มายอมตายโดยให้เรือบรรทุกเครื่องบินทับซะงั้น

ที่ไปดูเรื่องนี้เพราะตอนไปดูเซอโรงัง เอ้ย เซอโรเกท ดูหนังตัวอย่างแล้วข้องใจว่า พระเอกพาลูกเมียหนีตายได้ไง ดังนั้นเรื่องราวก็เลยดำเนินไปถึงการผจญภัยของพระเอกและครอบครัวมากกว่า

โลกแตกงวดนี้เพราะว่า ดาวในระบบสุริยะมาเรียงตรงกัน ทำให้ดวงอาทิตย์ปล่อยคลื่นนิวตัน (มั้ง) ออกมา ส่งผลให้แกนโลกร้อนแล้วก็ผลักให้แผ่นดินขยับ ถล่ม ยกตัว (สารพัด) แล้วก็ตบท้ายด้วยคลื่นซึนามิกวาดทุกอย่างจนเรียบ ถ้าไม่ตายก็ให้มันรู้ไป เพราะน้ำท่วมถึงใกล้ยอดเอเวอเรท (เว่อร์ไปป่าววะ ท่วมแค่ดอยสุเทพกูก็ตายแล้ว)

ก็ไม่ได้เกี่ยวกับโลกร้อนแต่อย่างใด คือจะดูแลโลกดีเช่นไร ก็ตายอยู่ดี เวร….หนังไม่ได้ช่วยอะไรเลย อย่างน้อยให้คนได้สู้เพื่อโลกบ้างก็ัยังดี นี่เล่นมุขดวงอาทิตย์แบบนี้ กูเซ็งเลย

ผู้คนที่รอดก็คือไปขึ้นเรือที่ประเทศจีน ซึ่งเรือแอบต่อไว้นานแล้ว เออ ทำไมต้องไปจีนวะ ก็คงเพราะตรงนั้นมันสูงมั้ง ใกล้ๆ กับภูเขาหิมาลัย คงโดนน้ำท่วมหลังสุด แต่เอาจริงๆ ในหนังก็มีเวลา 20 นาทีเองที่น้ำจะท่วมมาถึง คือมันอยากให้เกิดอะไรก็เอาเลย คนเขียนบทบอกว่า กูขี้เกียจรอ

หนังจบด้วยการที่เรือจะมาตั้งหลักชีวิตกันใหม่ที่ทวีปอาฟฟริกา ซึ่งเหลือรอดจากน้ำท่วมมาได้

ส่วนประเด็นที่หนังจับมาสร้างก็คือ เผ่ามายันหรือมายาได้ทำปฏิทินไว้แค่ปี 2012 ก็เลยทึกทักว่า ปีนั้นต้องโลกแตกแน่ แต่ในความเป็นจริง ชาวมายันมันเดี้ยงเพราะโดนสเปนบุกมาตีหัวต่างหาก เลยไม่มีโอกาสทำปฏิทินต่อ หรือมันอาจจะขี้เกียจทำก็ได้ เนื่องจากไม่รู้จะทำไปทำอะไรของมัน เลยหยุดแค่ 2012 ก็พอ

แล้วในเรื่องเนี่ย รู้ว่าน้ำจะท่วมโลก ก็เสือกใจเย็นอยู่ได้ แทนที่จะมาขึ้นเรือรอไว้สักเดือนก็นั่งเย็นใจ บางคนก็มาขึ้นไม่ทัน เป็นกูนะ มาขึ้นเรือรอไว้สักสามเดือนสบายๆ ดีกว่า สงสัยคนเขียนบทคงกลัวไม่มีลุ้น ก็เลยเอางี้ล่ะว่า

Posted in Movie.

Leave a Reply