ปัญหาการทำขนมปังก็คือ เวลาหมักแป้งกับยีสต์แล้วแป้งเสือกไม่ฟู อันนี้เวลาดูทีวีหรือพวกคลิปสอน เราก็เห็นมันทำแล้วฟูตลอดนี่หว่า แน่ละสิ ทำแล้วไม่ฟูมันก็คงทำใหม่ จะเอามาให้เราดูทำไมล่ะถ้ามันไม่ฟู อิอิ ...อันนี้ผมตอบได้เลยว่า มันขึ้นกับอุณหภูมิครับ บางบ้านอุณหภูมิเหมาะสม ก็ฟูไป บางบ้านไปวางไว้ในที่เย็นไป มันก็ไม่ฟู เพราะยีสต์จะทำงานได้ก็ต่อเมื่ออุณหภูมิประมาณ 30-40 องศา
สำหรับท่านที่ไม่ทราบ ก็จะขยายความว่า ไอ้ขนมปังที่เรากินกันนั้น มันนุ่มน่ากินเพราะมันมีรูพรุนข้างในนี่เอง ไอ้รูฟองอากาศรูพรุนข้างในนั้นเกิดจากยีสต์มันหายใจออกมาแล้วฝังไว้ในแป้ง แป้งมันก็เลยฟู...
แป้งขนมปังแบบไม่ฟูมากก็มีให้เห็นบ่อย ก็คือฐานของพิซซ่านั่นไง พวกนี้ไม่ต้องฟูอะไรนักหนา บางเจ้าเน้นบางกรอบไปเลย แต่ถ้าขนมปังก้อนๆ นี่ต้องฟูสถานเดียว ไม่ฟูถือว่าไม่แน่จริง
ความฟูของแป้งมีผลกับความสวยและความอร่อย คือมันจะต้องฟูก่อนอบ แล้วพออบ มันก็จะพองขึ้นไปอีก ถ้ามันไม่ฟูแล้วเอาไปอบ มันก็กินได้แหละครับ แต่เนื้อขนมปังจะแน่นไป ...จะว่าไปการฟูก็คือการเอาเปรียบคนกินเล็กน้อยนั่นเอง เพราะฟูแล้วดูดี ประหยัดแป้งไปได้มาก (ฮา)
แล้วมันจะเท่ตอนอบด้วย พอเอาไปอบแล้วคอยแอบดูผ่านกระจก จะเห็นขนมปังค่อยๆ พองขยายตัวขึ้นมา มันเท่ซะไม่มี .... แต่เคยมีฮาตอนหัดทำใหม่ๆ คือ ใช้เตาเล็ก พอขนมปังมันขยายตัว ด้านบนขนมปังมันก็ยืดขึ้นไปแตะตรงแกนหลอดทำความร้อน ผลก็เลยออกมาฮา ได้ขนมปังหัวร้อนหัวไหม้มาอันนึง (แต่กินได้ คือเราก็ตัดตรงไหม้ด้านบนทิ้งไปจิ)
ดังนั้นเวลาอบขนมปังกับเตาเล็ก (9 ลิตร) ต้องเว้นพื้นที่ความสูงไว้ด้วย แต่ถ้าใช้เตาใหญ่ก็หายห่วง เพราะเตาใหญ่ 18 ลิตรขึ้นไป จะมีพื้นที่กว้างและสูงพออยู่แล้ว อย่างในภาพตัวอย่างนี่ จะเห็นว่า ต้องขยับตะแกรงรองขนมปังลงมาอีกเล็กน้อย เพื่อที่ได้พื้นที่ด้านสูงเพิ่มมากขึ้น
